کشور روسیه پس از روی کار آمدن مجددا پوتین تا کنون،به دنبال قطع وابستگی خود از کشورهای غربی بوده است.در یکی از این تلاش ها،متخصصان موسسه SPARC در مسکو وظیفه تولید پردازنده را بر عهده گرفتند.اولین پردازنده آنها در سال 2014 معرفی و در سال 2015 روانه بازار و یا به عبارت بهتر سیستم های آماده شد.متاسفانه این پردازنده به هیچ وجه از توانایی های روز بهره نبرده و تنها به مانند یک محصول آزمایشی بود!
وایمکس نیوز - روسیه که فکر می کرد تولید پردازنده به مانند ساخت موشک های ضد تانک ساده است،دست به کار شده و با صرف هزینه های بسیار زیاد و الگو برداری از طرح های قدیمی ایالات متحده،موفق به تولید پردازنده ای با نام Elbrus-4C شد.این پردازنده به منظور استفاده در سرور و سیستم های دسکتاپ طراحی شد اما این پردازنده در لیتوگرافی 65 نانومتری طراحی شده و این لیتوگرافی فناوری بود که اینتل برای پردازنده های Itanium از آن استفاده می کرد.علاوه بر آن اینتل و AMD از سال 2007 تا کنون این لیتوگرافی را کنار گذاشته اند.فرکانس بسیار پایین 800 مگاهرتز نیز از دیگر مشکلات این پردازنده روسیه بود پرفورمنس آن را می توان در حد پردازنده Atom D510 دانست.
از آنجایی که دنیای امروز نیازمند تراشه های 64 بیتی است،این متخصصان با یک مشکل اساسی نیز روبرو بودند.آن هم قدیمی بودن لیتوگرافی که بر روی آن فوکوس کرده اند.در نتیجه Elbrus کدهای X86 را با استفاده کامپایلر های مجازی به کدهای هماهنگ با الگوریتم خود مبدل می کند.هر چه که باشد این پردازنده را نمی توان در سیستم های امروزی به خدمت گرفت و شاید برای پردازش های ساده کفایت کند.اما پردازنده دیگری با نام Baikal-T1 نیز توسط روسیه معرفی شد.این محصول در کامپیوتر های شرکت روسی T-Platforms مورد استفاده قرار خواهد گرفت و بر پایه لیتوگرافی 28 نانومتری است.
جالب است بدانید که روسیه قصد عرضه این پردازنده را کشورهای آلمان،اسرائیل،امارات متحده عربی،چین،برزیل و آراژنتین دارد.این اقدام از ماه ژوئن به طور جدی پیگری می شود.پردازنده بایکال در سال گذشته میلادی به طور تلویحی معرفی شد.این محصول دارای دو هسته بوده و در فرکانس موثر کاری 1 گیگاهرتز فعالیت می کند.ظاهرا فرکانس آن به 1.2 گیگاهرتز نیز خواهد رسید. T-Platforms برای اولین بار از این پردازنده در یک کامپیوتر AIO بهره گرفته است و سیستم عامل این کامپیوتر نیز یکی از توزیع های "لینوکس" خواهد بود.این کامپیوتر از یک نمایشگر 21.5 اینچی با پنل IPS و دقت FHD برخوردار است.ظاهر نهایی محصول کاملا مشابه کامپیوترهای AIO موجود در بازار است.8 گیگابایت حافظه رم برای آن در نظر گرفته شده است که از نوع DDR3 است و فرکانس آن نیز حداکثر 1600 مگاهرتز خواهد بود.در بخش I/O ها نیز 4 پورت USB 2.0 و یک پورت LAN با توان 1000 مگابیت بر ثانیه به چشم می خورد.به طور کلی نمی توان چندان روی آن حساب باز کرد.
اما در بخش دیگری از داستان،متخصصان روسیه تصمیم جالبی گرفته اند.آنها این پردازشگر را بر روی ماژول های آماده به همراه حافظه رم نصب کرده و می توان از آنها به منظور استفاده در کامپیوتر های صنعتی بهره برد.SF-BT1 یک ماژول پردازشی و توسعه دهنده محسوب می گردد در سخت افزار خود از پردازنده بایکال T-1 برخوردار است و متخصصان روسی آن را مناسب برای سیستم های کنترل،اینترنت اشیاء،اتوماسیون های صنعتی،سیستم های پزشکی و تجهیزات شبکه می دانند.این ماژول را می توان به عنوان سیستم احراز هویت نیز به خدمت گرفت و با توجه به هماهنگی آن با سیستم عامل لینوکس،برنامه های مناسبی را برایش تهیه کرد.در نهایت بسیار بعید می رسد که روسیه توان رسیدن به علوم دو کمپانی اینتل و AMD را داشته و روزی برسد که بتواند در حد و اندازه این غول های تراشه جهان،به تولید پردازنده بپردازد.
منبع : مجله سخت افزار